มะละกอ

              มะละกอ  เป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญชนิดหนึ่ง  มีปลูกอยู่ทั่วไปทุกภาคของประเทศ  ทำรายได้ให้เกษตรกรปีละไม่น้อย  ผลผลิตสามารถส่งเป็นสินค้าออกนำเงินเข้าประเทศปีละหลายสิบล้านบาท  มะละกอเป็นพืชที่สามารถใช้ประโยชน์ทั้งบริโภคดิบและสุก  ผลดิบใช้ประกอบอาหารแปรรูปทำเค็มหั่นฝอย  เชื่อมและกวน  ผลสุกนอกจากจะใช้รับประทานสดแล้ว  ยังแปรรูปเป็นมะละกอแห้งเข้มข้น  น้ำเชื่อม  ฟรุตสลัด  และกวน  นอกจากนี้  ยางจากผลมะละกอยังมีสารปกเปน  (Pqpqin)  ที่ทำเป็นผงแห้งใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร  ยา  และอุตสาหกรรมฟอกหนัง

การเตรียมเมล็ดพันธุ์

              เกษตรกรส่วนใหญ่นิยมเก็บเมล็ดพันธุ์เอง  โดยเก็บจากต้นที่ให้ผลผลิตสูง  ลักษณะผลยาว  ลูกโต  ซึ่งเป็นลักษณะของต้นกะเทย  การเก็บเมล็ดจากต้นกะเทยที่ผสมตัวเอง  เมื่อนำไปปลูกจะได้ต้นกล้าที่เป็นต้นกะเทยต่อต้นตัวเมีย  อัตราส่วน  2 : 1ควรเก็บเมล็ดจากผลที่อยู่ตรงกลางลำต้นหรือผลชุดที่ 2  ในกรณีต้องการพันธุ์แท้  ควรช่วยผสมพันธุ์โดยใช้ถุงคลุมดอกก่อนดอกบาน  เมื่อดอกบานใช้เกสรตัวผู้ในต้นเดียวกันหรือพันธุ์เดียวกันป้ายที่เกสรตัวเมีย  แล้วใช้ถุงคลุมอีกครั้งหลังจากนั้นประมาณ  7  วัน  จึงถอดถุงคลุมออก  เมล็ดที่ได้จากผลสุกสามารถนำไปเพาะได้ทันที  ถ้าจะเก็บควรล้างเนื้อเยื่อให้สะอาดนำไปผึ่งไว้ในที่ร่มจนแห้ง   บรรจุถุงพลาสติกปิดให้แน่น  แล้วเก็บไว้ในตู้เย็นจะเก็บได้นานประมาณ  1  ปี  ควรหาเปอร์เซ็นต์ความงอกก่อนนำไปเพาะ

การเตรียมต้นกล้า

              สามารถเพาะเมล็ดลงในถุงโดยตรง  โดยเตรียมดินผสมหื้ร่วนซุย  อัตราส่วน  ดิน  3  ส่วน ปุ๋ยคอก  1  ส่วน  และขี้เถ้าแกลบ  1  ส่วน  ผสมให้เข้ากัน  กรอกใส่ถุงพลาสติกที่เจาะรูระบายน้ำแล้ว  ขนาด  5 x 8  นิ้ว  ตั้งเรียงไว้กลางแจ้งหรือในเรือนเพาะชำที่สามารถให้น้ำได้อย่างสม่ำเสมอทุกวัน  จากนั้นหยอดเมล็ดมะละกอถุงละ  3  เมล็ด  ลึกประมาณ  0.5  ซม. รดน้ำให้ชุ่มทุกวัน  เมล็ดจะงอกหลังเพาะประมาณ  10 – 14  วัน  ควรฉีดพ่นสารเคมีป้องกันกำจัดเชื้อรา  เช่น  แมนโคเชบและสารเคมีป้องกันกำจัดแมลง  เช่น  โมโนโครโตฟอส  โดยผสมยาจับใบ  เมื่อต้นกล้าเริ่มงอก  และหลังจากนั้นทุก  10  วัน  จนอายุได้  45 – 60  วัน  จึงย้ายลงปลูก  ในระหว่างนี้อาจเร่งการเจริญเติบโต  โดยใช้ปุ๋ยทางใบสูตร  21 – 21 – 21  อัตรา  2  ช้อนแกง/น้ำ  20  ลิตร  ผสมยาจับใบ  ฉีดพ่นทุกสัปดาห์  ระยะเวลาที่เหมาะสมในการเพาะต้นกล้า คือ  เดือนมกราคม  ย้ายปลูกในเดือนมีนาคม  สามารถเก็บเกี่ยวผลผลิต  สำหรับรับประทานสุกได้ตั้งแต่เดือนตุลาคม เป็นต้นไป

การเลือกพื้นที่ปลูก

             มะละกอเป็นพืชที่ชอบดินร่วนและมีการระบายน้ำดี  ไม่ชอบน้ำขัง  มีอินทรียวัตถุสูง  หน้าดินลึกไม่น้อยกว่า  1  เมตร  ลักษณะเป็นกรดเล็กน้อย  มี่น้ำเพียงพอในช่วงฤดูแล้ว  ควรหลีกเลี่ยงบริเวณที่มีลมแรง  มะละกอจะเจริญเติบโตได้ดีถ้าได้รับแสงแดดเต็มที่  จึงไม่ควรปลูกถี่หรือชิดเกินไป  จะทำให้ป้องกันกำจัดศัตรูมะละกอได้ลำบาก

การเตรียมแปลง

            ไถพื้นที่เพื่อปราบวัชพืช  2  ครั้ง  ครั้งแรกไถกลบ  ครั้งที่ 2  ไถพรวนย่อยดินให้ร่วน  จากนั้นวัดระยะปลูกโดยทั่วไปในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ  ใช้ระยะ  2.50 x 2.50  เมตร  หรือ  2.00 x  2.00  เมตร  การปลูกถี่จะทำให้ขนาดของผลเล็กลง  ขุดหลุมสี่เหลี่ยมขนาดกว้าง  50  ยาว  50  และลึก  50  ซม.  ผสมดินปากหลุมกับปุ๋ยคอกประมาณครึ่งปิ๊บ  ใส่ปุ๋ยร็อกฟอสเฟต (หินฟอสเฟต)  อัตรา  150 – 250  กรัมต่อหลุม  และปุ๋ยเกรด  15 – 15 – 15  อัตรา  20  กรัมต่อหลุม  ปลูกต้นกล้าที่เตรียมไว้แล้วกลบดินในระดับเท่ากับดินในถุง  ไม่ควรปลูกลึกจะทำให้รากเน่า  ปลูกหลุมละ  2 – 3 ต้น  เมื่อมะละกอแสดงเพศแล้วจึงถอนแยกทีหลังให้เหลือต้นกะเทยไว้หลุมละ  1  ต้น

การให้น้ำ

             การปลูกในต้นฤดูฝน  จะเป็นการประหยัดทุนและแรงงานในการให้น้ำ  โดยเฉพาะในช่วงปลูกใหม่ ๆ  ควรให้น้ำ  2 – 3  วันต่อครั้ง  ในช่วงติดผลมะละกอต้องการใช้น้ำมาก  การขาดน้ำจะทำให้ดอกร่วงผลไม่สมบูรณ์  การให้น้ำจะทำให้มะละกอมีผลผลิตสูง  โดยเฉพาะในพื้นที่ดินหรือสภาพทั่วไปของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

การใส่ปุ๋ย

             ควรมีการให้ปุ๋ยคอกเพิ่มเติม  เพื่อให้มะละกอมีการเจริญเติบโตแข็งแรงและสมบูรณ์  โดยใส่ปุ๋ยหมักหรือปุ๋ยอินทรีย์หลังปลูก  3 – 4  ครั้งต่อปี  ครั้งละครึ่งปี๊บต่อต้น  ส่วนปุ๋ยเคมีใช้เกรด  15 – 15 – 15  อัตรา  50  กรัมต่อต้น  หลังย้ายปลูก  1  เดือน  ทุกเดือน  เดือนที่  3  เพิ่มเป็นอัตรา  100  กรัมต่อต้น  ทุกเดือน  เมื่อมะละกอเริ่มติดผลเพิ่มเป็นเกรด  15 – 15 – 15  อัตรา  100  กรัม  และยูเรีย  50  กรัมต่อต้น  การใส่ปุ๋ยให้หว่านห่างจากโคนต้นแล้วใช้ดินกลบ  อย่าใส่ปุ๋ยกลบโคนต้น  นอกจากนี้  อาจมีการให้ปุ๋ยทางใบ  ได้แก่  ปุ๋ยเกรด  21 – 21 – 21  ชนิดที่มีธาตุอาหารรอง  ฉีดพ่นทุก  2  สัปดาห์  อัตรา  5  ช้อนแกงต่อน้ำ  20  ลิตร

การกำจัดวัชพืช

             ในระยะปลูกใหม่ ๆ  อาจมีการปลูกพืชแซม  สำหรับการดายหญ้ากำจัดวัชพืชให้ระวังอย่าให้ถูกรากมะละกอ  เพราะจะทำให้มะละกอชะวักการเจริญเติบโตหรือรากเน่าได้  การใช้ยาฆ่าหญ้าเวลาฉีดพ่นควรระวังอย่าให้ละอองถูกใบพืช  การปราบวัชพืชจำเป็นมากเฉพาะช่วงที่มะละกอเริ่มปลูกเท่านั้น  เมื่อมะละกอโตมีกิ่งก้านผีทรงพุ่มคลุมดินแล้ววัชพืชจะมีน้อย

การออกดอกติดผล

             หลังจากมะละกอเริ่มแสดงเพศ  ให้เลือกเฉพาะต้นกะเทยหรือต้นสมบูรณ์เพศไว้หลุมละ  1  ต้น  โดยการสังเกตจากดอกของมะละกอ  ที่เหลือให้ตัดหรือถอนทิ้ง  ลักษณะเพศของมะละกอมีดังนี้

-          ต้นตัวผู้  จะมีแต่ดอกตัวผู้ล้วน ๆ  ลักษณะเป็นหลอดเล็ก ๆ  ส่วนปลายจะบานและแยกกันเป็นรูปแฉกข้างในมี

เกสรตัวผู้  10  ชุด  ก้านดอกจะยาวและไม่ติดกัน  ต้นชนิดนี้ไม่ติดผล  หรือติด  แต่เป็นผลเล็ก  เรียก  “มะละกอติ่ง”

-          ต้นตัวเมียมีดอกตัวเมียล้วน ๆ  ลักษณะอวบใหญ่  มีกลีบดอก  5  กลีบ  แยกกันเห็นได้ชัดตั้งแต่โคนกลีบ  ปลายรัง

ไข่มีที่รองรับละอองเกสรเป็นแฉกเล็ก ๆ  5  แฉก  ไม่มีเกสรตัวผู้  ก้านดอกสั้น  ให้ผลที่มีรูปร่างกลมใหญ่  ข้างในกลวง

-          ต้นสมบูรณ์เพศ  หรือต้นกะเทย  อาจมีทั้งดอกตัวผู้และดอกสมบูรณ์เพศในต้นเดียวกัน  ดอกสมบูรณ์เพศมีหลาย

ชนิด  ที่ต้องการของท้องตลาด คือ  ชนิดผลยาว  ลักษณะมีเกสรตัวเมียยาวและมีกลีบดอกหุ้มอยู่  โคนกลีบดอกติดกันตลอด  ตอนปลายแยกกัน  เกสรตัวผู้มี  10  ชุด  เชื่อมติดอยู่กับโคนด้านในของกลีบดอก  ให้ผลยาวรีรูปทรงกระบอก  ข้างในกลวงเล็กน้อย  เนื้อหนากว่า  ผลที่เกิดจากดอกตัวเมีย

มะละกอแขกดำสายพันธุ์คัดมีความต้านทานต่อโรคใบด่างได้ดีในระดับหนึ่ง  คือ  สามารถให้ผลผลิตได้ในฤดูแรกหลังจากเกิดการระบาดของโรค  และมีลักษณะลำต้นเตี้ย  แข็งแรง  ติดผลดกการประเมินคุณค่าของมะละกอแขกดำสายพันธุ์คัด ให้ผลดก  ติดผลไว  และมีลักษณะทนทานต่อโรคใบด่างดีกว่าพันธุ์ทั่ว ๆ  ไป  ลักษณะประจำพันธุ์มีดังนี้ 1.             ลักษณะใบสีเขียวเข้ม  (5GY – 3/4) มีเส้นใบ  9 – 13  แฉก  (Straight) 2.             ลักษณะผลกลมยาว  ส่วนโคนของผลเล็กกว่าส่วนปลายของผลเล็กน้อย  (Lenghtened – cylindrical) ความกว้าง ช่วงหัวผล  7.9  ซม. ช่วงท้ายผลยาว  8.8  ซม. ผลดิบสีเขียวเข้ม  (7.5 Gy – 4/4) ผลสุกมีสีผิวสีส้ม  (5YR – 6/10) ผลยาว  29.2  ซม. 1.             ออกดอกเมื่ออายุประมาณ  120 – 130  วันหลังปลูก (ปลูกในฤดูแล้ง)  ความสูงเมื่อเริ่มออกดอกประมาณ  1.50 เมตร 1.             เก็บเกี่ยวผลดิบเมื่ออายุประมาณ  2 – 3 เดือนหลังดอกบานผลสุกประมาณ  5 – 6 เดือน 2.             ลักษณะเนื้อแน่นละเอียด  สีเนื้อผลสุกแดงเข้ม  (10R – 6/10)  เนื้อหนา  2.6  ซม.

กบนา

ลักษณะทั่วไปของ  กบนา  

              กบนา หรือ กบพื้นเมือง  เป็นกบขนาดกลาง ที่พบอยู่ทั่วไปทุกภาคของประเทศไทย เมื่อโตเต็มที่ตัวผู้มีขนาดเล็กกว่าตัวเมีย มีน้ำหนักตั้งแต่ 200 – 400  กรัม ด้านหลังมีสีน้ำตาลและมีจุดดำ 

ด้านท้องสีขาว ที่ริมฝีปากมีแถบสีดำ ใต้คางอาจมีจุดดำหรือลายสีดำ ขาหน้าและขาหลังมี ความยาว ปานกลาง 
เท้าหน้ามี 4  นิ้ว ไม่มีแผ่นหนังยึดติด ส่วนเท้าหลังมี 5  นิ้ว

รูปแบบบ่อเลี้ยงกบ บ่อเลี้ยงกบในปัจจุบันทำได้หลายแบบ ได้แก่ 
        1) บ่อซีเมนต์ และถังซีเมนต์ชนิดกลม  ควรเป็นบ่อที่กักเก็บน้ำลึก 30-50  เซนติเมตร บ่อแบบนี้สามารถดัดแปลงนำไปใช้ในการเลี้ยงแบบต่างๆ เช่น การขยายพันธุ์ เลี้ยงกบเนื้อและพ่อแม่พันธุ์ 
การอนุบาลลูกอ๊อดและลูกกบเล็ก   
        2) บ่อดิน ข้อดี คือการลงทุนต่ำบริเวณพื้นที่ที่มีอากาศหนาวสามารถใช้เลี้ยงพ่อแม่พันธุ์กบนาข้ามฤดูกาล
ได้ดีสามารถทำเป็นบ่อพักกบนาชั่วคราวในกรณีที่ต้องการลดอาหารเพื่อให้กบพักตัวในช่วงฤดูหนาว
ก่อนนำไปขาย
        3) การเลี้ยงในกระชัง บริเวณพื้นที่ๆมีบ่อน้ำ หรือมีสระน้ำขนาดใหญ่ หรือมีร่องน้ำไหลผ่าน สามารถทำกระชังเลี้ยงกบได้   

ปลาดุกอุย

สร้างรายได้ด้วยการเลี้ยงปลาดุกอุย

              ปลาดุก เป็นปลาน้ำจืดที่สามารถหาได้ในบ่อน้ำและแม่น้ำทั่วไปเป็นบ้านพื้นบ้านที่เราสามารถหากินได้เอง หรือจะซื้อหาจากท้องตลาด เพราะความนิยมในการบริโภคของคนไทยที่ชอบน้ำปลาดุกไปประกอบอาหารทำให้ตลาดการซื้อขายปลาดุกนั้นอยู่ในเกณฑ์ที่สูงเสมอ ซึ่งวันนี้จะมาแนะนำการเลี้ยงปลาดุกในพื้นที่จำกัดกันครับ

             อย่างแรกก่อนที่จะเลี้ยงเราควรที่จะเตรียมพื้นที่ในการเลี้ยงซะก่อน โดยเราสามารถหาบ่อวง หรือทำบ่อปูน หรือเอาแบบง่าย ๆเลยบ่อพลาสติกก็สามารถที่จะเลี้ยง ปลาดุก ได้เช่นกัน หลังจากที่เลือกว่าจะเลี้ยงในรูปแบบไหนได้แล้ว เราควรที่จะคัดเลือกพันธุ์ของปลาดุก ส่วนมากแล้วพันธุ์ที่นิยมกันมากที่สุดก็คือปลาดุกอุย ด้วยเหตุผลที่ว่าโตเร็วให้น้ำหนักเยอะและที่สำคัญคือทนทานต่อโรคมาก ๆ หนึ่งบ่อวงสามารถเลี้ยงได้ 70 ตัวต่อหนึ่งบ่อวง ซึ่งระยะเวลาในการเลี้ยงก็อยู่ที่ 6- 7 เดือนปลาดุกจะโตเต็มที่

เรื่องของอาหาร

              ในช่องอนุบาลอาหารควรเป็นอาหารเม็ด ซึ่งเราสามารถประหยัดค่าใช้จ่ายในการซื้ออาหารได้ก็คือการนำอาหารเม็ดมาผสมกับอาหารทั่วไปอย่างผักหรือข้าวสุกก็ได้ เมื่อปลาดุกมีอายุและขนาดมากขึ้นประมาณ 15 เซนติเมตร เราควรที่จะเลือกอาหารที่ช่วยเสริมสร้างกล้ามเนื้อให้กับตัวปลาดุกด้วยการนำอาหารเม็ดมาผสมกับรำละเอียด แต่ถ้าจะใช้อาหารสำเร็จรูปเพรียว ๆเลยก็ได้แต่ค่าใช้จ่ายและต้นทุนจะสูงขึ้นมาก แต่ถ้าเลี้ยง ปลาดุกอุย ในบ่อดินขนาดใหญ่อาหารจะเป็นพวกเนื้อสัตว์ที่ต้มสุกแล้วแทนเพื่อประหยัดต้นทุนอีกทางหนึ่ง

การตลาด

             ถ้าเราเลี้ยง ปลาดุก ในบ่อวงหรือบ่อพลาสติกนั้นเราควรที่จะแปรรูป ปลาดุก ให้อยู่ในสภาพที่จะเก็บรักษาได้นานขึ้น อย่างเช่นปลาแดดเดียว หรือปลาร้า หรือถ้าจะไปขายสดก็ควรจะไปขายเอง แต่ถ้าจะติดต่อแผงขายปลานั้นเราควรที่จะมีจำนวนเยอะกว่านี้ส่วนมากแล้วราคาของปลาดุกอุยนั้นจะอยู่ที่ 40 -45 บาทต่อกิโลกรัม เป็นขั้นต่ำ ซึ่งถ้าเลี้ยงเยอะๆ ก็สามารถที่จะสร้างเงินล้านได้เพียง 6-7 เดือนกว่า ๆเท่านั้นเอง

แต่ถ้านำเราคิดจะประหยัดในการซื้อหาปลาดุกมากินก็ควรที่จะมีการเลี้ยงปลาดุกติดบ้านไว้บ้างก็ดีเหมือนกันส่วนตัวผมแล้วผมจะซื้อปลาดุกที่ขายตามท้องตลาดมาปล่อยไว้ในบ่อน้ำในไร่ซึ่งปล่อยเพียงไม่กี่ตัวตอนนี้ผมก็มีปลาดุกกินจนกินไม่ทันแล้วครับ เอาเป็นว่า อาชีพเกษตร นี้สามารถที่จะเป็นทั้งอาชีพเสริมและอาชีพหลักได้เลยถ้าอยากทำควรเริ่มจากเล็ก ๆทดลองให้มั่นใจก่อนว่าตัวเองมีใจรักแล้วค่อย ๆเพิ่มหรือขยายเลี้ยงให้มากขึ้นเรื่องของตลาดไม่ต้องห่วงเลยถ้าของเรามีคุณภาพซะอย่างอะไรก็ง่ายไปหมดเพราะทุกคนต้องการของมีคุณภาพนะครับ

องุ่น

การปลูกองุ่น

              สิ่งแรกที่ต้องรู้อย่างแรกในการปลูกองุ่นนั้นก็คือ ต้องรู้ว่า องุ่น ชอบสภาพอากาศแบบไหน องุ่นชอบสภาพอากาศร้อนชื้นทำให้แหล่งที่ปลูกมากที่สุดก็คือ ภาคตะวันออก แต่เมื่อมีการพัฒนาสายพันธุ์ให้มากขึ้นตอนนี้ก็มีการขยายไปปลูกที่ภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือบ้างแล้ว

ดินที่เหมาะสำหรับการปลูกนั้นจะเป็นดินเหนียวปนดินร่วนตามที่ราบลุ่มแม่น้ำ ที่สำคัญที่สุดก็คืออยู่ใกล้แหล่งน้ำเพราะองุ่นเป็นพืชที่ต้องการน้ำมาก น้ำเป็นส่วนประกอบหลักขององุ่น และที่สำคัญต้องไม่ใช่พื้นที่ที่มีน้ำท่วมด้วย ก่อนปลูกควรจะเตรียมดินให้เรียบร้อย และยกร่องให้เป็นแนวเพื่อสะดวกในการดูแลรักษา เมื่อยกร่องเสร็จแล้ว ก็ขุดหลุมลึกประมาณ 50 เซนติเมตร นำปุ๋ยรองก้นหลุมก่อน โดยระยะห่างระหว่างต้นอยู่ที่ 3×4หรือ3.50×5 เมตร ซึ่งหลังจากเตรียมหลุมเสร็จแล้วก็เอาต้นองุ่นที่เตรียมไว้มาลงหลุมกลบดินอย่าให้แน่นเกิน และรดน้ำในทันที่และอย่าลืมอย่างเด็ดขาดต้องสร้างที่บังแดดให้กับต้นองุ่นด้วยเพราะช่วงเปลี่ยนถ่ายนี้เป็นช่วงที่องุ่นจะอ่อนแอที่สุดเราต้องดูแลให้มาก

              ที่นิยมปลูกในประเทศไทยมีอยู่ 2 พันธุ์ด้วยกันพันธุ์แรกคือ พันธุ์ไวท์มะละกา เป็นพันธุ์ที่ปลูกมากที่สุดโดยเน้นปลูกเพื่อเก็บผล โดยแบ่งย่อยออกเป็น 2 สายพันธุ์หลักตามลักษณะของผลที่ออกมา คือ ชนิดผลกลม และผลยาว โดยจุดเด่นของสายพันธุ์นี้คือจะมีช่อใหญ่ มีลูกเยอะ หนึ่งปีให้ผลผลิต 2 ครั้ง ส่วนอีกพันธุ์หนึ่งคือพันธุ์คาร์ดินัล องุ่น พันธุ์นี้จะมีสีม่วงที่เราเห็นกันทั่วไปในท้องตลาด เหตุเพราะว่าการดูแลง่ายง่านและให้ผลผลิตสูง เก็บผลผลิตได้ 5 ครั้งต่อปี ซึ่งราคาจะถูกกว่าพันธุ์ไวท์มะละกา จึงไม่ค่อยนิยมปลูกเท่าไร ส่วนเรื่องการขยายพันธุ์นิยมใช้การตอนกิ่ง ติดตา การเสียบยอด และการเสริมรากมากกว่าปลูกด้วยเมล็ดด้วยเหตุว่าปลูกด้วยเมล็ดอาจจะทำให้ต้นกลายพันธุ์และไม่ทนต่อโรค

การดูแลรักษาองุ่นควรที่จะใส่ปุ๋ยรดน้ำและตัดแต่งกิ่งอยู่เสมอ

              สิ่งสำคัญที่สุดในการปลูกพืชทุกชนิดก็คือการเข้าใจหลักธรรมชาติของสิ่งที่เราปลูกการดูแลรักษาเลยต้องมีการเอาใจใส่อย่างมาก เมื่อ องุ่น อายุครบได้หนึ่งปีก็ควรที่จะทำค้างให้กับองุ่นด้วย และมั่นที่จะกำจัดวัชพืชพร้อมทั้งใส่ปุ๋ยรดน้ำ พร้อมทำการตัดแต่กิ่งและเถ้าอย่างสม่ำเสมอด้วย

ราคาองุ่น

              องุ่นพันธุ์ไวท์มะละกาตามท้องตลาดเรียกว่าองุ่นเขียวไทย ที่อัพเดทล่าสุดก็อยู่ประมาณ 35 ถึง 60 บาทต่อกิโลกรัม ซึ่งเป็นราคาที่ทำให้ผู้ปลูกนั้นอยู่ได้เลยทีเดียวนอกจากผลสดจะขายได้แล้วก็ยังมีการนำองุ่นมาแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์อย่างอื่นอีก อาทิ ไวน์ หรือยาบำรุง เป็นต้น

กุ้งก้ามแดง

              กุ้งก้ามแดง หรือ กุ้งเครฟิช มีถิ่นกำเนิดมาจาก ออสเตรเลีย เมื่อโตเต็มที่จะมีขนาด 12 นิ้วอายุเฉลี่ยโดย 4ปี ในธรรมชาติ และ 2-3 ปี เมื่อเลี้ยงในตู้กระจก อุณหภูมิที่เหมาะสมในการเลี้ยง 25-28 องศา โดยผู้ที่นำกุ้งชนิดนี้มาเลี้ยงเป็นคนแรกก็คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งเล็งเห็นความต้องการของตลาด ทรงทดลองเลี้ยงเพื่อเป็นอาหารก่อน ลักษณะในการเจริญเติบโตของกุ้งก้ามแดงนี้จะเป็นกุ้งที่โตเร็วและมีขนาดใหญ่ ลักษณะเด่นของกุ้มก้ามแดงคือ มีสีที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ซึ่งด้วยสีสันที่มีมากมายนั้นเองเลยทำให้ตลาดของกุ้งก้ามแดงนี้มีอยู่ 2 ตลาดด้วยกันคือตลาดอาหารและตลาดการเลี้ยงเพื่อสวยงามนั่นเอง

             ควรเตรียมบ่อที่จะเลี้ยงด้วยการเติมน้ำเข้าไปประมาณ 30 – 40 เซนติเมตร หลังจากนั้นก็เติมเหลือแกงลงไปในอัตราส่วนเติมเกลือ อัตราน้ำ 1000 ลิตร ต่อ 1 กิโลกรัม หลังจากนั้นอย่าพึ่งปล่อย กุ้งก้ามแดง ลงให้ทำการปั้มอากาศหรือเติมอากาศให้กับบ่อที่เตรียมน้ำไว้ซักประมาณ 5 -6 ชั่วโมงเป็นอย่างน้อยแล้วค่อยนำกุ้งลงปล่อย การปล่อยกุ้งนั่นอย่าปล่อยเยอะเกินไปเพราะกุ้งชนิดนี้มีนิสัยห่วงถิ่นและอาณาเขตอย่างมาก เพราะถ้าอยู่ในจำนวนเยอะเกินไปจะมีการกินกันได้ อาหารของกุ้งก้ามแดงนั้นสามารถหาได้ทั่วไปเพราะกุ้งชนิดนี้กินได้ทั้งผักและเนื้อ ส่วนมากแล้วจะเป็นพวกกุ้งฝอยจะดีมากแต่การให้อาหารแต่ละครั้งควรให้ในปริมาณที่พอดีในการกินอาหารของกุ้งด้วยเพราะถ้าให้มากเกินไปกุ้งอาจจะมีลักษณะหัวที่แตกเหมือนกับลอกคราบก็ได้เช่นกัน สิ่งสำคัญควรรักษาอุณหภูมิน้ำให้อยู่ประมาณ 20 -30 องศาเซลเซียส และเปลี่ยนน้ำทุก ๆ 2 สัปดาห์ แต่และการเปลี่ยนน้ำแต่ละครั้งไม่ควรที่จะเปลี่ยนน้ำเก่าจนหมดเพราะอาจจะทำให้กุ้งน็อคน้ำได้

             การขยายพันธุ์ กุ้งก้ามแดง นั้นทำได้ไม่ยากเพียงนำตัวผู้ 1 ตัวต่อตัวเมีย 3 ตัวมาไว้ในบ่อเดียวกันซึ่งการผสมพันธุ์จะใช้เวลาเพียง 10 นาทีเท่านั้น หลังจากนั้นก็นำตัวเมียออกมาไว้ในบ่ออนุบาล รอเวลาในการฟักไข่จนเป็นตัวก็ประมาณ 1 เดือน ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิสภาพน้ำด้วยเช่นกัน

พริก

วางแผนในการปลูกพริก

             

              สิ่งแรกที่เราควรรู้ในการปลูก พริก ก็คือสิ่งที่ผิดไม่ชอบและสิ่งที่พริกชอบ พริกชอบแสงแดดจัดแต่ไม่ชอบพื้นที่ลุ่มที่ดอน พริกเป็นพืชที่ขาดน้ำไม่ได้แต่ก็ไม่ชอบน้ำขังเช่นกัน สิ่งที่น่ากลัวสำหรับการปลูกพริกมาที่สุดก็คือเชื้อราและแมลงที่เป็นพาหะอย่างมด ซึ่งจะชอบมากัดกินยอดอ่อนและนำเพลี้ยมาไว้บนต้นพริกประจำเลย เรื่องนี้สำคัญมาเพราะว่าพริกทุกสายพันธุ์จะเจอปัญหานี้ทุกสายพันธุ์ ผู้ที่ปลูกก็ต้องมั่นสังเกตและเฝ้าระวังไว้ให้ดี ๆ

              พริก แบ่งออกเป็น 2 ประเภทด้วยกัน คือประเภทผลเรียวยาวเล็กถึงปานกลาง อาทิ พริกขี้หนู พริกชี้ฟ้า พริกเหลือง และประเภทผลเป็นรูประฆัง และเผ็ดน้อย หรือไม่เผ็ดเลย ได้แก่ พริกยักษ์หรือพริกหวาน ซึ่งก็ต้องเลือกเอาว่าจะปลูกพันธุ์ไหนเพราะแต่ละพันธุ์จะมีความยากง่ายที่ต่างกัน

              การเก็บเกี่ยวผลผลิตสำหรับ พริก นั้นสามารถเก็บผลผลิตได้ทั้งปีขึ้นอยู่กับการบำรุงรักษาและดูแลเอาใจใส่ซึ่งการลงมือปลูกนั้นควรดูช่วงราคาที่พริกขาดแคลน ซึ่งถ้าเก็บพริกเดือนพฤศจิกายน จะหยุดให้ผลผลิตในเดือนพฤษภาคม- มิถุนายนของทุกปี ทั้งพริกเขียวและพริกแดงสด ช่วงพริกเขียวได้ราคาดีเดือนพฤศจิกายน – ธันวาคม ราคากิโลกรัมละ 20-25 บาท ส่วนพริกแดงได้ ราคาดีในเดือนธันวาคม – กลางมกราคม กิโลกรัมละ 40-50 บาท สรุปแล้วช่วงเดือน มกราคา ถึง มิถุนายน พริกจะมีราคาสูงกว่าช่วงอื่น ๆซึ่งต้องวางแผนในการปลูกให้ดี โดยพริกสามารถเก็บผลผลิตได้ตั้งแต่ลงต้นปลูกก็ประมาณ 100 วัน จะขาดเกินก็นิดหน่อยเท่านั้น

การดูแลรักษาพริก

              การดูแลรักษาพริกนั้นควรจะเริ่มตั้งแต่เพาะต้นอ่อนเลย เพาะต้นอ่อนพริกนั้นสามารถเพาะได้ทั้งในหลุมเพาะที่เป็นพลาสติกหรือไม่ก็เพาะในแปลงปลูกเลยก็ได้ซึ่งข้อดีของการเพาะในหลุมเพาะเราสามารถควบคุมทุกอย่างได้แต่ข้อเสียก็คือตอนนำลงหลุมจะต้องให้ต้นพริกฟื้นตัวด้วย เพราะรากได้รับการกระทบกระเทือน แต่สำหรับเพาะในแปลงปลูกเลยรากจะไม่กระทบกระเทือนแต่การดูแลก็จะยากหน่อยเท่านั้น ระยะการปลูกตามทฤษฏีแล้วประมาณ 100 เซนติเมตร แต่จากที่ผมได้คุยกับชาวสวนที่ปลูกจริง ๆเขาบอกว่าการปลูกนั้นควรปลูกใกล้ๆกันไว้หน่อยแต่ก็ต้องเพื่อพุ่มของพริกด้วยเมื่อพริกโตขึ้นพุ่มจะชนกันพอดีเมื่อชนกันพอดีเวลาลมมาจะช่วยกันต้านลมไม่ทำให้ล้มง่ายนั้นเอง แต่ขอให้จำไว้ว่าพริก ไม่ชอบน้ำแฉะซึ่งตอนหน้าฝนเนี่ยละครับที่เราต้องดูแลให้ดีคอยมั่นดูว่ามีเชื้อราหรือแมลงเข้ามารบกวนหรือเปลาถ้ามีควรฉีดพบยากำจัดเชื้อราและกำจัดแมลง เพราะถ้าปล่อยทิ้งไว้เชื้อราจะล่ามเร็วมาก ๆเลย

สรุปแล้ว พริก เป็นพืชที่ปลูกง่าย ราคาดี เก็บผลผลิตได้ทั้งปี สามารถแปรรูปได้หลายอย่าง มีตลาดรองรับแน่นอนซึ่งถือว่าเป็นเรื่องดีมาก แต่ต้องมีการดูแลรักษาเอาใจใส่นิดหน่อยในการปลูกเพื่อเป็นอาชีพ แต่ถ้าเพื่อนๆปลูกต้นเดียวเหมือนกับบ้านผมที่ปลูกไว้กินเองไม่ต้องดูแลอะไรเลยโรคภัยไข้เจ็บสำหรับต้นพริกไม่ค่อยมีเลยครับตอนนี้ก็ปลูกพริกไว้กินเองด้วยเหมือนกัน

กล้วย

             กล้วย ในประเทศไทยแบ่งเป็น  2 ประเภทตามลักษณะการซื้อขาย คือส่งออกนอกกับบริโภคในประเทศ กล้วยที่นิยมส่งออกนอกก็มีอยู่ 2 ชนิดด้วยกันคือ กล้วยหอม กับกล้วยไข่ แต่กล้วยที่ได้รับความนิยมในการบริโภคภายในประเทศกลับกลายเป็นกล้วยน้ำว้า ซึ่งการปลูกและการดูแลนั้นจะเหมือนๆกัน

            กล้วย เป็นพืชที่ขาดน้ำไม่ได้อย่างเด็ดขาดเพราะว่าส่วนประกอบหลักของกล้วยนั้นเป็นน้ำซะเป็นส่วนใหญ่ แต่กล้วยก็ไม่ชอบที่น้ำขังเหมือนกัน ซึ่งการปลูกก็ควรจะเลือกพื้นที่ในการปลูกด้วยเช่นกัน ระยะห่างในการปลูกกล้วยนั้นก็เป็นสิ่งสำคัญขึ้นอยู่กับพื้นที่นั้นจะมีลมแรงหรือเปล่าเพราะว่าถ้าลมแรงควรที่จะปลูกกล้วยชิดกันหน่อยเพื่อต้านลมแต่ถ้าไม่มีลมแรงมากก็ควรปลูกห่าง ๆกันก็ได้ ที่สำคัญที่สุดก็คือการเลือกพันธุ์กล้วยไม่ว่าจะพันธุ์ไหนเน้นเลยนะครับว่าไม่มีมีเมล็ดเลือกพันธุ์ดี ๆหน่อยนะครับจากประสบการณ์ตรงแม่ค้าหรือผู้ซื้อชอบถามว่ามีเมล็ด หรือเปล่าซึ่งถ้ามีตลาดไม่ต้องการและราคาจะตกต้องเอาไปขายให้สวนสัตว์แทนเลยนะครับ

การดูแลรักษากล้วย

              ก็อย่างที่บอกไปแล้วในตอนต้นว่า กล้วย เป็นพืชที่ขาดน้ำไม่ได้ถ้ากล้วยขาดน้ำในตอนออกผลผลิตจะทำให้ผลกล้วยรีบไม่ได้ราคา และถ้าขาดน้ำมาก ๆจะยืนต้นตายเลยทีเดียว ควรที่จะมั่นตกแต่หน่อกล้วยอยู่เสมอเลือกหน่อที่สมบูรณ์เหลือไว้เพียงหน่อเดียวเพื่อเป็นกล้วยรุ่นต่อไป เมื่อกล้วยให้ผลผลิตแล้วควรที่จะหาไม้ค้ำยันไว้ด้วยและหาหนังสือพิมพ์หรือพลาสติกห่อผลกล้วยเพื่อให้ผิวของกล้วยออกมาสวยงามและขายได้ราคา เรื่องของโรคนั้นกล้วยไม่ค่อยมีแต่ถ้าจะให้ระวังควรระวังตั้งแต่ก่อนปลูกด้วยการเตรียมดินให้ดีโดยตากดินหลายๆครั้ง และใช้ปูนขาวในการฆ่าเชื้อโรคในดินด้วย

การตลาดซื้อขายกล้วย

              กล้วย ถือว่าเป็นผลไม้ชนิดหนึ่งที่มีคุณประโยชน์มากมาย เพราะว่าทุกส่วนของกล้วยนั้นสามารถที่จะขายได้ทั้งนั้นเริ่มจากใบสามารถขายได้ในตลาดสดทั่วไป หัวปลีสามารถขายให้กับร้านอาหารหรือร้านน้ำพริกได้เลย ส่วนลำต้นขายให้กับกลุ่มที่เลี้ยงหมูเพราะว่าต้นกล้วยสามารถทำเป็นอาหารหมูได้เหมือนกัน แต่ถ้าต้นขายไม่ได้ก็ตัดให้เป็นแว่น ๆขายในช่วงลอยกระทงก็ได้เช่น และผลกล้วยก็ขายเป็นผลไม้ตามฤดู หน่อกล้วยที่ขุดออกมาอย่าทิ้งนะครับเอาไปปลูกต่อหรือนำไปวางขายก็มีคนมาซื้อเหมือนกันซึ่งกล้วยเป็น พืชทางเลือกสำหรับคนที่อยากมาทำเกษตรเพราะว่ากล้วยสามารถทีจะแปรรูปได้หลายอย่างหรือจะขายสดเลยก็ได้

กกดอระเจียว

ดอกกระเจียวเป็นได้ทั้งอาหารและไม้ประดับ

              ตอนนี้พืชและพรรณไม้ต่าง ๆที่ไม่ค่อยมีใครปลูกกันเริ่มจะได้รับความสนใจและสนับสนุนจากภาครัฐและเอกชนมากขึ้นซึ่งตอนนี้ที่เห็นได้ชัดเลยก็คือ “ ต้นดอกกระเจียว “ ซึ่งผมอยากจะมาแนะนำให้เป็น อาชีพเกษตรกรรม อีกหนึ่งอาชีพให้กับเพื่อนๆไทยอาชีพได้รู้กันว่า ต้นกระเจียวมีหน้าตาแบบไหนคุณประโยชน์มีอะไรบ้าง และตอนนี้มุมมองและการสนับสนุนจากภาครัฐและเอกชนเป็นอย่างไร ซึ่งผมบอกได้เลยจากที่ผมหาข้อมูลมานั้นเจ้า ต้นดอกกระเจียวนี้น่าสนใจอย่างมากด้วยสีสันและรูปทรงของต้นดอกกระเจียวทำให้มันเป็นไม้ประดับ และด้วยคุณประโยชน์ในตัวต้นดอกกระเจียว ก็ยังสามารถเป็นอาหารได้อีกด้วย

ลักษณะต้นดอกกระเจียว

              ต้นดอกกระเจียว จะมีลักษณะเป็นพุ่ม สูงประมาณ 80-85  เซนติเมตร กว้างประมาณ 50 เซนติเมตร ซึ่งความกว้างนี้ก็แล้วแต่อยู่ที่การดูแล ใบมีสีเขียวโคนสีแดง ลักษณะใบจะคล้ายๆ ใบเตยแต่ไม่เหมือนซะที่เดียว ผิวของใบเรียบไม่มีขน   ดอก มีสีม่วงชมพู ในปัจจุบันแหล่งที่รวบรวมพันธุ์ต้นกระเจียวไว้มากเห็นจะอยู่ที่จังหวัดบุรีรัมย์ ตอนนี้มีสายพันธุ์กระเจียวที่มีอยู่ในประเทศไทยประมาณ 40 สายพันธุ์ เลยทีเดียว โดยชื่อของต้นกระเจียวเรียกได้หลายแบบ อาทิเช่น กระเจียว , ปทุมมา , บัวสวรรค์ ประมาณนี้

วิธีการปลูกต้นดอกกระเจียว

              วิธีปลูกนั้นขึ้นอยู่กับว่าใช้วิธีไหนขยายพันธุ์ ต้นดอกกระเจียว นั้นสามารถขยายพันธุ์ ได้หลายรูปแบบ การเพาะเมล็ด , การแยกเหง้า , การผ่าเหง้า , การเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ แต่ที่นิยมในการปลูกเพื่อการค้าก็คือการแยกเหง้า โดยการปลูกควรเตรียมดินให้ดีลักษณะดินที่เหมาะกับ ต้นดอกกระเจียว นั้นจะเป็นดินที่มีลักษณะดินร่วนระบายน้ำดี อินทรีย์วัตถุสูง ซึ่งระยะในการปลูก 30 เซนติเมตร ส่วนความลึกประมาณหนึ่งคืบ กำลังพอดี โดยหลังจากปลูกไปแล้วควรที่จะมีแสลนบังแดดให้กับต้นดอกกระเจียวด้วย โดยหลังจากปลูกควรที่จะพ่นยาคุมวัชพืช ในทันทีหลังจากนั้นก็เอาฟางมาคลุมหน้าดินรดน้ำให้ชุ่มประมาณ 4- 5 วัน ซึ่งระยะเวลาในการเก็บผลผลิตนั้นอยู่ที่ 30 วัน

การดูแลต้นดอกกระเจียว

              การดูแลต้นดอกระเจียวนั้นก็เหมือนกับต้นไม้ทั่วไปคือเรื่องของน้ำ น้ำเป็นสิ่งที่ต้นดอกระเจียวขาดไม่ได้ระหว่างการปลูกควรใส่ปุ๋ยสูตร 15-15-15  3 ช่วงเวลาด้วยกันคือช่วงที่ต้นดอกกระเจียวมีใบประมาณ 3 ใบ ช่วงที่ 2 เริ่มใส่ตอนใบที่ 4 และช่วงสุดท้ายคือประมาณหนึ่งเดือนปลังจากใส่ครั้งที่สอง  โดยการใส่ปุ๋ยนั้นควรใส่ประมาณ 1 ช้อนแกง บริเวณรอบต้น เรื่องของวัชพืชเป็นสิ่งสำคัญต้องดูแลให้ทั่วถึงเพราะวัชพืชเป็นที่มาของแมลงรบกวน แต่ถ้าพบว่าต้นไหนเป็นเชื้อราควรรีบกำจัดทิ้งโดยเร็ว

เก็บเกี่ยวผลผลิต

              การเก็บเกี่ยวผลผลิต ต้นดอกกระเจียว นั้นสามารถเก็บได้หลังจาก 3เดือนไปแล้วโดยสามารถจำหน่ายได้ทั้ง แบบดอก และแบบต้น โดยแบบดอกนั้นสามารถขายในประเทศได้สูงถึง 7-20 บาท แต่ถ้าในต่างประเทศอยู่ที่ 20-30 บาทเลยทีเดียว

ประโยชน์

              เหง้าและราก ใช้เป็นยาสมุนไพร ช่วยขับลม บรรเทาอาการคัน มีรสเผ็ดปร่า ดอก ใช้เป็นยาสมุนไพร ช่วยขับลมและเป็นยาระบาย รสเผ็ดปร่าเล็กน้อย มีกลิ่นหอม

การตลาด

              ในตอนนี้การตลาดของ ต้นดอกกระเจียว นั้นกำลังได้รับกาส่งเสริมอยู่ในแถบภาคตะวันออกเฉียงเหนือซึ่งจังหวัดที่เห็นเด่น ๆในเรื่องของดอกกระเจียวนั้นคงหนีไม่พ้น จังหวัดชัยนาท และบุรีรัมย์ โดยเฉพาะบุรีรัมย์กำลังมีการสนับสนุนให้ปลูกดอกกระเจียวเพื่อการส่งออกซึ่งสามารถส่งออกได้ทั้งแบบไม้ประดับและส่งเป็นดอก ๆได้ทั้งนั้นเรื่องราคาก็อย่างที่บอกไว้ตอนต้นนั้นละครับ

กระเทียม

ลักษณะต้นกระเทียม

              กระเทียม เป็นพืชกินหัว ซึ่งเพื่อนๆทุกคนก็คงเข้าใจอยู่แล้วว่าพืชกินหัวหมายถึงอะไร พืชกินหัวหมายถึงพืชที่เก็บเกี่ยวหัวซึ่งอยู่ใต้ดินไงละครับ ซึ่งพืชกินหัวมีอยู่หลากหลายมากมาย อาทิ หอมหัวใหญ่ หอมแดง หอมแบ่ง และกุ่ยฉ่าย แต่ต้นกระเทียมก็สามารถนำมาประกอบอาหารได้เหมือนกัน การขยายพันธุ์กระเทียมจะมีอยู่ 2 แบบด้วยกันขึ้นอยู่กับว่าเราจะใช้ประโยชน์จากใบหรือว่าหัว เริ่มต้นที่กระเทียมต้น ไม่มีหัว ปลูกโดยใช้เมล็ดพันธุ์ เพื่อรับประทานลำต้นและใบเป็นพืชผักสดเท่านั้น และ กระเทียมหัว ปลูกด้วยกลีบ หรือหัวพันธุ์ มีหลายพันธุ์ ซึ่งมาจากแหล่งต่าง ๆ กันมีอายุยาวนานกว่าประเภทแรก

วิธีการปลูกกระเทียม

              สิ่งที่สำคัญในการปลูก กระเทียม เห็นจะเป็นการเลือกดินที่เหมาะสำหรับกับการปลูกกระเทียมกระเทียมชอบดินร่วนบ่นทรายก็ยิ่งดี เพราะว่ากระเทียมไม่ชอบพื้นที่มีน้ำขัง และก่อนปลูกควรเตรียมดินด้วยการเติมปุ๋ยหมักไว้ในดินซะก่อนเพื่อเพิ่มธาตุอาหารให้กับดินก่อนปลูกกระเทียม ซึ่งระยะเวลาในการปลูกและเก็บเกี่ยวผลผลิตของกระเทียมแต่ละชนิดก็ไม่เหมือนกัน โดยกระเทียมที่มีอยู่และนิยมปลูกในประเทศไทยแบ่งได้เป็น 3 ชนิดด้วยกัน

พันธุ์เบา หรือพันธุ์ขาวเมือง ลักษณะใบแหลม ลำต้นแข็ง กลีบเท่าหัวแม่มือ กลีบและหัวสีขาว มีกลิ่นฉุนและรสจัด อายุแก่เก็บเกี่ยวประมาณ 75-90 วัน ซึ่งพันธุ์นี้จะพบได้ที่ภาคอีสาน

พันธุ์กลาง ลักษณะใบเล็กและยาว ลำต้นใหญ่ และแข็ง หัวขนาดกลาง หัวและกลีบสีม่วง อายุแก่เก็บเกี่ยวประมาณ 90-120 วัน นิยมปลูกมากในภาคเหนือ

พันธุ์หนัก ลักษณะใบกว้างและยาว ลำต้นเล็ก หัวใหญ่ กลีบโต เปลือกหุ้มสีชมพู น้ำหนักดี อายุแก่เก็บเกี่ยวประมาณ 150 วัน พันธุ์นี้จะเป็นพันธุ์ที่มาจากต่างประเทศไม่เหมือนกับ 2 พันธุ์ข้างบนที่เป็นพันธุ์พื้นเมือง พันธุ์หนักก็จะมี พันธุ์จีน หรือไต้หวัน เป็นต้น

การดูแลต้นกระเทียม

              การปลูกกระเทียมอย่างแรกเลยก็คือการเตรียมดิน และเตรียมพันธุ์ว่าเราจะปลูกกระเทียมแบบกินใบหรือกินหัว แต่ที่นิยมปลูกและมีอยู่ในครัวทุกบ้านจะเป็นกระเทียมหัว ผมเลยขอยกตัวอย่างการปลูกกระเทียมหัวมาให้เพื่อนๆได้รู้กัน ก่อนปลูกควรที่จะควรรดน้ำในพื้นที่จะปลูกให้ชุ่ม และนำกลีบกระเทียมที่เตรียมไว้มาจิ้มลงในดินซึ่งต้องเอาส่วนรากจิ้มลงในดินไม่ต้องหมดให้เหลือโผล่ขึ้นมาเหนือดินเพียงเล็กน้อยเท่านั้น โดยระยะการปลูกนั้นจะอยู่ประมาณ 10 – 12 เซนติเมตร หลังจากปลูกเสร็จแล้วควรที่จะหาวัสดุคลุมดินและให้น้ำในทันที หลังจากนั้นระยะเวลาการให้น้ำก็อยู่ประมาณ 10 วันครั้งก็ใช้ได้แล้ว ส่วนเรื่องการศัตรูพื้นนั้นไม่ค่อยจะมีเพราะว่ากระเทียมเป็นพืชที่มีกลิ่นฉุนอยู่แล้ว แต่โรคที่จะมารบกวนกระเทียมก็คงจะเป็นโรคเกี่ยวกับเชื้อราควรมั่นสังเกตอยู่เสมอ

เก็บเกี่ยวผลผลิต

              ก่อนที่จะถอน กระเทียม ควรรดน้ำให้ชุ่มซักหน่อยเพื่อสะดวกในการถอน เมื่อถอนเสร็จก็ตากแดดไว้ในแปลงแต่ก็ควรจะหาอะไรบัง ระวังอย่าให้ถูกฝนและน้ำค้างแรงในเวลากลางคืน นำมาผึ่งลมในที่ร่มสักระยะหนึ่ง ประมาณ 5-7 วัน ให้หัวและใบแห้งดี หลังจากแห้งดีแล้วก็นำมาคัดขนาดและมัดจุกตามต้องการ

ประโยชน์

              ประโยชน์ของ กระเทียม นั้นมีมากมาย โดยเฉพาะที่ดีเด่น ๆเลยก็คงจะเป็นเรื่องของการลดไขมัน ซึ่งแพทย์บ้างท่านได้เคยแนะนำเอาไว้ว่าเราควรกินกระเทียมวันละกลีบจะช่วยลดอัตราเสี่ยงในการเป็นโรคหัวใจได้เลยทีเดียว สรรพคุณอย่างอื่นของกระเทียมก็มี แก้ปัญหาผมหลุดร่วง รักษาสิว ป้องกันและรักษาโรคหวัด บรรเทาอาการอักเสบจากโรคสะเก็ดเงิน ถอนเสี้ยน(อันนี้เป็นสูตรที่ใช้กันมานานแล้ว) กำจัดกลิ่นเท้า ไล่ยุงและแมลงสัตว์กัดต่อย รักษาโรคส่าไข้ และอื่นๆอีกมากมาย

การตลาด

              กระเทียม นั้นนอกจากข้อดีในการเป็นเครื่องเทศที่ทุกคนจะต้องมีแล้วกระเทียมสามารถเก็บรักษาได้นานกว่าพืชชนิดอื่น สามารถขายได้ทั้งแบบสดและแบบแห้งทำให้กระเทียมสามารถขายได้ทั้งปี ไม่ต้องกลัวเน่าเสีย แต่การเก็บรักษาก็ควรที่จะมีการดูแลเหมือนกัน

ลักษณะต้นกระเทียม

              กระเทียม เป็นพืชกินหัว ซึ่งเพื่อนๆทุกคนก็คงเข้าใจอยู่แล้วว่าพืชกินหัวหมายถึงอะไร พืชกินหัวหมายถึงพืชที่เก็บเกี่ยวหัวซึ่งอยู่ใต้ดินไงละครับ ซึ่งพืชกินหัวมีอยู่หลากหลายมากมาย อาทิ หอมหัวใหญ่ หอมแดง หอมแบ่ง และกุ่ยฉ่าย แต่ต้นกระเทียมก็สามารถนำมาประกอบอาหารได้เหมือนกัน การขยายพันธุ์กระเทียมจะมีอยู่ 2 แบบด้วยกันขึ้นอยู่กับว่าเราจะใช้ประโยชน์จากใบหรือว่าหัว เริ่มต้นที่กระเทียมต้น ไม่มีหัว ปลูกโดยใช้เมล็ดพันธุ์ เพื่อรับประทานลำต้นและใบเป็นพืชผักสดเท่านั้น และ กระเทียมหัว ปลูกด้วยกลีบ หรือหัวพันธุ์ มีหลายพันธุ์ ซึ่งมาจากแหล่งต่าง ๆ กันมีอายุยาวนานกว่าประเภทแรก

วิธีการปลูกกระเทียม

              สิ่งที่สำคัญในการปลูก กระเทียม เห็นจะเป็นการเลือกดินที่เหมาะสำหรับกับการปลูกกระเทียมกระเทียมชอบดินร่วนบ่นทรายก็ยิ่งดี เพราะว่ากระเทียมไม่ชอบพื้นที่มีน้ำขัง และก่อนปลูกควรเตรียมดินด้วยการเติมปุ๋ยหมักไว้ในดินซะก่อนเพื่อเพิ่มธาตุอาหารให้กับดินก่อนปลูกกระเทียม ซึ่งระยะเวลาในการปลูกและเก็บเกี่ยวผลผลิตของกระเทียมแต่ละชนิดก็ไม่เหมือนกัน โดยกระเทียมที่มีอยู่และนิยมปลูกในประเทศไทยแบ่งได้เป็น 3 ชนิดด้วยกัน

พันธุ์เบา หรือพันธุ์ขาวเมือง ลักษณะใบแหลม ลำต้นแข็ง กลีบเท่าหัวแม่มือ กลีบและหัวสีขาว มีกลิ่นฉุนและรสจัด อายุแก่เก็บเกี่ยวประมาณ 75-90 วัน ซึ่งพันธุ์นี้จะพบได้ที่ภาคอีสาน

พันธุ์กลาง ลักษณะใบเล็กและยาว ลำต้นใหญ่ และแข็ง หัวขนาดกลาง หัวและกลีบสีม่วง อายุแก่เก็บเกี่ยวประมาณ 90-120 วัน นิยมปลูกมากในภาคเหนือ

พันธุ์หนัก ลักษณะใบกว้างและยาว ลำต้นเล็ก หัวใหญ่ กลีบโต เปลือกหุ้มสีชมพู น้ำหนักดี อายุแก่เก็บเกี่ยวประมาณ 150 วัน พันธุ์นี้จะเป็นพันธุ์ที่มาจากต่างประเทศไม่เหมือนกับ 2 พันธุ์ข้างบนที่เป็นพันธุ์พื้นเมือง พันธุ์หนักก็จะมี พันธุ์จีน หรือไต้หวัน เป็นต้น

การดูแลต้นกระเทียม

              การปลูกกระเทียมอย่างแรกเลยก็คือการเตรียมดิน และเตรียมพันธุ์ว่าเราจะปลูกกระเทียมแบบกินใบหรือกินหัว แต่ที่นิยมปลูกและมีอยู่ในครัวทุกบ้านจะเป็นกระเทียมหัว ผมเลยขอยกตัวอย่างการปลูกกระเทียมหัวมาให้เพื่อนๆได้รู้กัน ก่อนปลูกควรที่จะควรรดน้ำในพื้นที่จะปลูกให้ชุ่ม และนำกลีบกระเทียมที่เตรียมไว้มาจิ้มลงในดินซึ่งต้องเอาส่วนรากจิ้มลงในดินไม่ต้องหมดให้เหลือโผล่ขึ้นมาเหนือดินเพียงเล็กน้อยเท่านั้น โดยระยะการปลูกนั้นจะอยู่ประมาณ 10 – 12 เซนติเมตร หลังจากปลูกเสร็จแล้วควรที่จะหาวัสดุคลุมดินและให้น้ำในทันที หลังจากนั้นระยะเวลาการให้น้ำก็อยู่ประมาณ 10 วันครั้งก็ใช้ได้แล้ว ส่วนเรื่องการศัตรูพื้นนั้นไม่ค่อยจะมีเพราะว่ากระเทียมเป็นพืชที่มีกลิ่นฉุนอยู่แล้ว แต่โรคที่จะมารบกวนกระเทียมก็คงจะเป็นโรคเกี่ยวกับเชื้อราควรมั่นสังเกตอยู่เสมอ

เก็บเกี่ยวผลผลิต

              ก่อนที่จะถอน กระเทียม ควรรดน้ำให้ชุ่มซักหน่อยเพื่อสะดวกในการถอน เมื่อถอนเสร็จก็ตากแดดไว้ในแปลงแต่ก็ควรจะหาอะไรบัง ระวังอย่าให้ถูกฝนและน้ำค้างแรงในเวลากลางคืน นำมาผึ่งลมในที่ร่มสักระยะหนึ่ง ประมาณ 5-7 วัน ให้หัวและใบแห้งดี หลังจากแห้งดีแล้วก็นำมาคัดขนาดและมัดจุกตามต้องการ

ประโยชน์

              ประโยชน์ของ กระเทียม นั้นมีมากมาย โดยเฉพาะที่ดีเด่น ๆเลยก็คงจะเป็นเรื่องของการลดไขมัน ซึ่งแพทย์บ้างท่านได้เคยแนะนำเอาไว้ว่าเราควรกินกระเทียมวันละกลีบจะช่วยลดอัตราเสี่ยงในการเป็นโรคหัวใจได้เลยทีเดียว สรรพคุณอย่างอื่นของกระเทียมก็มี แก้ปัญหาผมหลุดร่วง รักษาสิว ป้องกันและรักษาโรคหวัด บรรเทาอาการอักเสบจากโรคสะเก็ดเงิน ถอนเสี้ยน(อันนี้เป็นสูตรที่ใช้กันมานานแล้ว) กำจัดกลิ่นเท้า ไล่ยุงและแมลงสัตว์กัดต่อย รักษาโรคส่าไข้ และอื่นๆอีกมากมาย

การตลาด

              กระเทียม นั้นนอกจากข้อดีในการเป็นเครื่องเทศที่ทุกคนจะต้องมีแล้วกระเทียมสามารถเก็บรักษาได้นานกว่าพืชชนิดอื่น สามารถขายได้ทั้งแบบสดและแบบแห้งทำให้กระเทียมสามารถขายได้ทั้งปี ไม่ต้องกลัวเน่าเสีย แต่การเก็บรักษาก็ควรที่จะมีการดูแลเหมือนกัน

การปลูกพืชชนิดต่างๆ

ผักกวางตุ้ง

 ลักษณะของผักกวางตุ้ง

              ผักกวางตุ้ง นั้นมีชื่อเรียกอยู่หลายชื่อด้วยกัน ซึ่งก็แล้วแต่ถิ่นด้วยว่าจะเรียกว่าอะไรอย่างภาคใต้จะเรียกว่า ผักกาดสายซิม เป็นต้น ผักกวางตุ้งถูกจัดอยู่ในประเภทไม้ล้มลุก เป็นผักที่มีระบบรากตื้น มีคุณประโยชน์เยอะแยะ ที่สำคัญโตไวให้ผลผลิตเร็ว โดยประมาณแล้วหลังจากปลูกผักกวางตุ้งจะสามารถเก็บผลผลิตได้ในช่วงประมาณ 35- 45 วันประมาณนี้

วิธีปลูกผักกวางตุ้ง

             ผักกวางตุ้ง ถือว่าเป็นผักที่ปลูกง่ายก่อนปลูกผักกวางตุ้งเราควรที่จะเตรียมดินให้เรียบร้อยก่อน ลักษณะดินที่ใช้ในการปลูกผักกวางตุ้งนั้นจะเป็นดินที่มีแร่ธาตุอาหารเยอะและระบายน้ำได้ดี เนื่องจากผักกวางตุ้งเป็นพืชที่มีระบบรากตื้น ซึ่งผักกวางตุ้งจะหากินปุ๋ยบริเวณหน้าดินเป็นหลัก ถ้าจะใส่ปุ๋ยควรที่จะใส่บาง ๆอย่ามากไปเพราะถ้าใส่มากไปอาจจะทำให้ผักกวางตุ้งที่เราปลูกตายได้เหมือนกัน แต่สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับผักกวางตุ้งนั้นก็คือ เรื่องของน้ำควรที่จะมั่นรดน้ำทุกวันเพราะผักกวางตุ้งจะขาดน้ำไม่ได้ ตั้งแต่วันเริ่มปลูก

             การปลูก ผักกวางตุ้ง จะมี 3 แบบด้วยกันคือ การปลูกแบบหว่านเมล็ดโดยตรง ซึ่งมีข้อดีคือสามารถปลูกผักกวางตุ้งในปริมาณที่มากขึ้นในพื้นที่จำกัด ส่วนแบบที่สองก็คือการหว่านเป็นแถวตรงซึ่งแบบนี้จะสามารถดูแลและจัดการได้ดีกว่าแบบแรกแต่จะได้ปริมาณการปลูกที่น้อยลงและแบบสุดท้ายก็คือการเพาะเมล็ดในถาดเพาะเมล็ดก่อนแล้วค่อยนำมาลงแปลงปลูกซึ่งวิธีนี้จะสามารถเลือกต้นผักกวางตุ้งที่แข็งแรงได้ แต่ส่วนมาจะนิยมสองแบบแรกมากกว่า

การดูแลรักษาระหว่างการปลูกผักกวางตุ้งนั้นสิ่งสำคัญที่สุดก็คือเรื่องของแมลงศัตรูพืช และวัชพืชซึ่งถ้าปลูกไม่เยอะไม่แนะนำให้ใช้สารกำจัดแมลง ควรที่จะปลูกพืชผักอย่างอื่นแซมซึ่งจะช่วยในการลดปัญหาเรื่องของแมลงได้ หรือไม่ก็ใช้สูตรน้ำหมักที่ช่วยในการขับไล่แมลง

การเก็บเกี่ยวผักกวางตุ้ง

              ผักกวางตุ้ง นั้นจะสามารถเก็บเกี่ยวได้หลังจากปลูกไปแล้วประมาณ 35- 45 วัน ซึ่งจะต้องเก็บขายวันต่อวัน ด้วยเหตุนี้เราควรวางแผนก่อนการปลูกผักกวางตุ้งให้สามารถเก็บเกี่ยวได้ทุกวัน แต่ถ้ามีเยอะขายไม่หมดก็ควรจะเก็บรักษา ไว้ในที่อุณหภูมิต่ำประมาณศูนย์องศาเซลเซียสที่ความชื้นสัมพัทธ์ 95 เปอร์เซ็นต์ จะสามารถเก็บรักษาไว้ได้นานถึง 3 สัปดาห์เลยทีเดียว

ประโยชน์ของผักกวางตุ้ง

              ผักกวางตุ้งมีประโยชน์เยอะมาก แต่ก็มีโทษเหมือนกันถ้าคนนำไปประกอบอาหารแล้วไม่ทำให้ถูกต้อง ในตัวของผักกวางตุ้งนั้นจะมีสารชนิดหนึ่งที่เรียกว่า สารไธโอไซยาเนต ซึ่งสารชนิดนี้มีผลเสียต่อร่างกาย ซึ่งจะส่งผลให้ ท้องเสีย ความดันเลือดต่ำ กล้ามเนื้ออ่อนเพลีย หากทานเป็นปริมาณมาก ๆ การนำผักกวางตุ้งไปประกอบอาหารควรจะเปิดฝาไว้เพื่อให้สารตัวนี้ระเหยกลายเป็นไอน้ำหายไป ข้อดีของผักกวางตุ้งก็มีเหมือนกันคือ มีใยอาหารที่ช่วยให้ระบบขับถ่ายทำงานได้อย่างปกติ มีวิตามินซี และยังมีแคลเซียม มีเบต้าแคโรทีน จึงช่วยบำรุงสายตาและเสริมสร้างภูมิคุ้มกันให้แก่ร่างกายได้ดี และที่สำคัญผักกวางตุ้งจะมีคาร์โบไฮเดรตไขมันต่ำทำให้กินเท่าไรก็ไม่อ้วนอีกด้วย